انسولین
انسولین Insulin
انسولین ، هورمون قوی و موثری است که در بدن وجود داشته و مسئولیت تنظیم مقدار گلوکز موجود در خون را بر عهده دارد.
حیات شخص نیز به همین عملکرد بستگی دارد. قبل از اینکه بخواهیم وارد بحث شویم ، ابتدا باید تاکید کنیم. مصرف انسولین توسط کسانی که از نظر پزشکی نیازی به مصرف آن ندارند خطرات بسیار جدی به همراه دارد.
ابتدا راجع به این خطرات تحقیق کرده و سپس به این مسئله فکر کنید که افزایش انسولین در بدن با چه خطراتی همراه است. مصرف نادرست انسولین با نتایج تاسف باری همراه است.
![انسولین]()
انسولین
از جمله این خطرات احتمالی می توان به موارد زیر اشاره کرد : مرگ سریع ، اغما و پیشرفت احتمالی دیابت وابسته به قند. این خطرات بین ورزشکاران سالمی که انسولین مصرف کرده اند ، مشاهده شده است. بنابراین کاملا هوشیار باشید. انسولین به وسیله پانکراس (Pancreas) در بدن ترشح می شود.
ترشح انسولین به شدت به گلوکز وابسته است ، اما عوامل دیگری نیز در آن دخیل هستند که می توان به عوامل زیر اشاره کرد : هورمون های پانکراس ، هورمونهای معدی ، روده ای ، آمینواسیدها ، اسیدهای چرب و اجسام کتونی.
نقشی که انسولین در بدن ایفاد کند این است که جذب ، مصرف و ذخیره سازی آمینواسیدها ، کربوهیدرات ها و اسیدهای چرب را کنترل می کند که این مسئله از طریق سلول های مختلف موجود در بدن صورت می گیرد. فعالیت انسولین به دو بخش آنابولیک و آنتی کاتابولیک تقسیم می شود.
این هورمون انگیزه ای ایجاد می کند تا سلول ها از مواد غذایی استفاده کنند و در ضمن از تجزیه این مواد جلوگیری می کند. یکی از مناطق مهمی که فعالیت این هورمون را متوجه خود می کند ، سلول های ماهیچه مخطط است و به همین دلیل انسولین وارد قلمروی ورزش شده است.
از سوی دیگر انسولین می تواند ذخیره سازی مواد غذایی را در سلول های چربی افزایش دهد که نتیجه ناخواسته ای تلقی می شود.
ورزشکاران به این مطلب پی برده اند که اگر برنامه تمرین با وزنه را با رژیم غذایی کم کالری (بدون استفاده از کالری اضافی) ترکیب کند ، سلول های ماهیچه هایشان بیشتر به ذخیره سازی پروتئین و کربوهیدرات تمایل نشان می دهد. در نتیجه عضلات با رشد سریع و قابل توجهی همراه شده و پُرتر و حجیم تر به نظر می رسند. این اهداف نیز پس از شروع انسولین درمانی حاصل می شود.
با تجزیه ادرار نمی توان به مصرف انسولین پی برد و به همین دلیل است که ورزشکاران حرفه ای پرورش اندام با خیال راحت از آن استفاده می کنند. ************* اغلب با سایر داروهای بی خطر مثل هورمون رشد ، داروهای تیروئید و تزریق کم تستوسترون همراه می شود و آثار خود را روی فیزیک ورزشکار باقی می گذارد.
در این صورت ورزشکار از نتیجه آزمایش ادرار نمی ترسد. ورزشکاران به این مطلب پی برده اند که انسولین و استروئیدهای آنابولیکی / آندروژنی ، ترکیب سینرژیستی را ایجاد می کند که از تاثیرات بسزایی برخوردار است.
علت این مسئله این است که دو ماه تحت مکانیسم های مختلف قرار گرفته و وضعیت آنابولیک موجود را به خوبی حفظ می کند ، به طوری که انسولین ، مواد غذایی بیشتری را به سلول های ماهیچه منتقل کرده و استروئیدها هم سرعت سنتز پروتئین سلولی را افزایش می دهند. هدف از مصرف انسولین در امور پزشکی این است که به کمک آن انواع مختلف دیابت را درمان کنیم. به ویژه این احتمال وجود دارد که بدن قادر به تولید انسولین نباشد (دیابت نوع اول) و یا نتواند انسولین را به خوبی در سلول ها شناسایی کند ، هر چند مقداری از آن در خون وجود داشته باشد (دیابت نوع دو).
بنابراین دیابتی های نوع اول باید به طور منظم انسولین تزریق کنند ؛ زیرا مقادیر کافی از این هورمون را در اختیار ندارند. زمانی که شخص مراحل مختلف درمانی را طی می کند ، حتما باید مقدار گلوکز خودش را اندازه گرفته و مقدار قند مصرفی خود را به خوبی تنظیم کند. البته بیماران دیابتی باید شیوه زندگی خود را نیز تغییر دهند ، یعنی از تمرین منظم بهره گرفته و رژیم غذایی متعادلی را مصرف کنند ، تا زندگی سالمی داشته باشند. اگر دیابت درمان نشود به یک بیماری مهلک تبدیل می شود.
انسولین در همه داروخانه های آمریکا وجود ندارد و برای خرید آن نیازی به تجویز پزشک نیست. در نتیجه بیماران دیابتی می توانند با خیال آسوده سفر کنند و انسولین مورد نظر خود را به راحتی تهیه کنند. زمانی که مسئله مرگ و زندگی پیش می آید ، دیگر نباید تاخیر کنید. در این صورت اصلا لازم نیست راجع به انواع فرم های انسولین بحث کنید ؛ زیرا آنچه از همه مهم تر است ، این است که زمان را از دست ندهید.
انسولین از دو منبع اصلی تهیه می شود که عبارتند از : منبع حیوانی و منبع مصنوعی.
در مورد منبع حیوانی باید بگوییم انسولین از پانکراس خوک یا گاو (یا هر دو) گرفته شده و جهت مصارف پزشکی آماده می شود. سپس انسولین بدست آمده در گروه « استاندارد » یا « خالص » قرار می گیرد که این نامگذاری به میزان خلوص و محتویات غیر انسولینی محلول بستگی دارد. تحت چنین شرایطی همیشه این احتمال وجود دارد که آلوده کننده های پانکراس نیز وارد عمل شده و راه خود را به سوی این داروی آماده باز کنند. از طرف دیگر انسولین مصنوعی نیز در بازار عرضه می شود.
به ویژه می توان به نوع « بیوسینتتیک » (Biosynthetic) اشاره کرد که در آن از روش ایجاد صفات ارثی جدید در DNA استفاده می شود و مراحل تولید همان چیزی است که در روش تولید هورمون رشد از آن استفاده می شود. نتیجه چنین فرآیندی تولید یک هورمون پلی پپتیدی (Polypeptide) است که حاوی ذخیره ۲۱ A آمینواسیدی همراه با دو پیوند دی سولفیدی با زنجیره ۳۰ B آمینواسیدی می باشد. در این فرآیند بیوسینتتیک دارویی تولید می شود که عاری از هر نوع آلوده کننده های پروتئینی پانکراسی است.
این مسئله در بخش تولید انسولین حیوانی اهمیت زیادی دارد و ارزش بیولوژیکی آن نیز معادل روش های مختلف تولید انسولین پانکراسی انسان می باشد.
همان طور که اشاره کردیم ، تولید انسولین حیوانی بسیار خطرناک است و از آنجا که ساختمانش با انسولین انسانی تفاوت دارد (این تفاوت ناچیز است) اکثر مردم به تولیدات سینتتیک با مصنوعی روی می آورند. انسولین بیوسینتتیک که تحت عنوان هومولین (Humulin) از آن نامبرده می شود ، همان انسولین استانداردی است که ورزشکاران از آن استفاده می کنند و در اینجا آن را شرح می دهیم.
زمانی که ورزشکاری بخواهد انسولین مصرف کند ابتدا باید از فاکتورهایی مثل سرعت تاثیر حداکثر مصرف و مدت زمان فعالیت انسولین آگاهی پیدا کند. انسولین مصنوعی سریع تر از انسولین حیوانی عمل می کند و طول مدت فعالیتش در بدن کوتاه تر است ؛ اما دانشمندان پی برده اند که اگر مواردی مثل پروتامین یا روی (protamine) را به آن اضافه کنند ، می توانند دارویی تولید کنند که کندتر آزاد شده و مدت بیشتری اثر می گذارد. در اینجا خاطرنشان می کنیم چه تفاوت هایی بین اشکال مختلف هومولین وجود دارد.
هومالوگ Humalog (آمپول انسولین لیس پرو insulin lispro) :
هومالوگ انسولین جدیدتری است که به سرعت عمل می کند. کمتر از ۲ ساعت پس از مصرف ، حداکثر تاثیر خود را در بدن ایجاد کرده و ظرف مدت ۴ ساعت تقریبا به طور کامل از بدن خارج می شود. منظور از طراحی چنین فرم انسولینی این بود که از روی واکنش طبیعی انسولین نسبت به وعده های غذایی نسخه برداری شود و بیمار دیابتی قبل یا پس از غذا دارو مصرف کند.
از نظر پزشکی باید اشاره کنیم که این نوع انسولین نمی تواند جایگزین سایر فرآورده های انسولین شود ؛ اما در ارتباط با آنها به کار می رود. از آنجا که این دارو ظرف مدت کوتاه اثر می کند ، ورزشکاران علاقه زیادی به مصرف آن دارند. در واقع ممکن است یکی از مطلوب ترین انواع انسولین مصرفی باشد ؛ زیرا در رژیم غذایی پس از تمرین ورزشکاران نیز جای می گیرد.
![آمپول-انسولین]()
آمپول انسولین
هومولین Humulin R یا انسولین معمولی :
طول مدت اثربخشی این دارو کوتاه است و تقریبا به ۶ تا ۸ ساعت می رسد.
ورزشکاران این نوع انسولین را ترجیح می دهند ؛ زیرا هم به سرعت عمل کرده و هم آسان تر از سایر فرم های انسولین کنترل می شود (به استثنای هومالوگ). در صورتی که مشکلاتی در مورد مقدار گلوکز خون پیش بیاید بهتر است ، فعالیت دارو در بدن کوتاه تر باشد. هر چقدر مدت فعالیت دارو کوتاه تر باشد ، نتایج بهتری به دنبال خواهد داشت.
گاهی ورزشکاران ترجیح می دهند از انسولینی استفاده کنند که مدت طولانی تری در بدن فعال باشد ، اما چنین چیزی را به شما توصیه نمی کنیم.
انسولین معمولی محلولی به رنگ روشن را شامل می شود ، اما سایر فرم های انسولین به رنگ تیره هستند.
اگر می خواهید انسولین معمولی معمولی مصرف کنید ، دقت کنید رنگش روشن باشد و حاوی اجزای شناور نباشد.
هومولین Nph, N (انسولین ایزوفین insulin isophane) :
انسولینی با فعالیت متوسط بوده و زمان فعالیت آن بیش از ۲۴ ساعت است.
هومولین – L ، لنت Lente (سوسپانسیون Suspension متوسط روی) :
انسولینی یا فعالیت متوسط بوده و زمان فعالیت آن بیش از ۲۴ ساعت است.
هومولین – U یوتالنت Utalente (سوسپانسیون طولانی روی) :
انسولینی با فعالیت طولانی بوده و زمان فعالیت آن بیش از ۲۴ ساعت است.
مخلوط انسولین :
مخلوط انسولین متشکل از انسولین معمولی است که به سرعت در بدن عمل کرده و انسولین فعال نیز اثرات طولانی در بدن باقی می گذارد. این مخلوط برحسب درصد ترکیبات آن به شرح زیر است : ۹۰/۱۰ ، ۸۰/۲۰ ، ۷۰/۳۰ ، ۶۰/۴۰ و ۵۰/۵۰٫
همان طور که قبلا متذکر شدیم ، انسولین معمولی یکی از معروف ترین انسولین های مصرفی است که ورزشکاران به راحتی می توانند از آن استفاده کنند. قبل از اینکه به فکر مصرف انسولین باشید ، حتما با روش استفاده از گلوکومتر (glucometer) آشنا شوید. به کمک این وسیله از میزان گلوکز خون آگاه می شوید و مقدار انسولین و کربوهیدرات مصرفی را به خوبی تنظیم می کنید.
انسولین به طرق مختلف مورد استفاده قرار می گیرد. دوز مصرفی هم در بین ورزشکاران متفاوت بوده و به عواملی مثل حساسیت در برابر انسولین و مصرف سایر داروها بستگی دارد. اکثر افراد ترجیح می دهند بلافاصله پس از هر تمرین از انسولین استفاده کنند که احتمالا آنابولیک ترین زمان جهت مصرف این دارو به شمار می رود.
انسولین زیر پوست تزریق می شود و اصلا وارد بافت ماهیچه ای نمی شود. جهت تزریق ، قسمتی از پوست بازو یا منطقه شکم را ، نیشگون بگیرید.
به سوزن کوچک تزریق انسولین نیاز دارید که طولش تقریبا ۱۲ اینچ و ضخامتش ۲۷ تا ۲۹ صدم میلی متر باشد و بتواند ۱۳ تا ۱ سی سی انسولین را در خود جای دهد. این سوزن ها در اکثر مناطق یافت می شوند. یک سی سی (یا میلی لیتر) معادل ۱۰۰ واحد بین المللی (I.U) است و معمولا سرنگ انسولین با توجه به آن محاسبه می شود.
پس از تزریق اصلا نباید محل تزریق را بمالید ؛ بلکه فقط آن را به حال خود رها کنید ، در نتیجه انسولین خیلی سریع وارد گردش خون نمی شود. در ضمن تغییر و یا چرخش منظم منطقه تزریق بسیار مهم است. در غیر این صورت به علت خواص چربی سازی این هورمون ، چربی زیر پوستی موضعی در محل تزریق ظاهر می شود.
دوز مصرف هورمون در بین ورزشکاران پرورش اندام متغیر است ، به طوری که به ازای هر ۷ تا ۱۰ کیلوگرم وزن بدنشان ۱ واحد انسولین مصرف می کنند. کسانی که برای اولین مرتبه انسولین استفاده می کنند ، باید راهنمای وزن را نادیده گرفته و در عوض دوز مصرف را در سطح پایین حفظ کنند تا به تدریج بتوانند دوز مصرفی را افزایش داده و به سطح مورد نظر برسانند. مثلا در اولین روز انسولین درمانی ، دوز مصرفی را با ۲ واحد شروع کنید. طی روزهای متوالی ، دوز مصرف را ۱ واحد بالا ببرید تا به دامنه متعادل و مورد نظر برسید.
خواننده محترم، این مطلب در سایت ادکوان ( پایگاه تخصصی بدنسازی و پاورلیفتینگ ) منتشر شده و شما هم اکنون درحال خواندن نسخه کپی آن هستید. لطفا جهت حمایت از ما، به سایت ادکوان مراجعه کنید. متشکرم.
Edcoan.ir
این اقدام بهتر از این است که بخواهید دوز مصرفی را محاسبه و سپس تزریق کنید. در نتیجه عده ای در می یابند دوز مصرف انسولین کمتر یا بیشتر از آن چیزی است که به وسیله راهنمای وزن به آنها دیکته می شود. به ویژه ورزشکارانی که هورمون رشد مصرف می کنند ، اغلب به انسولین بیشتری نیاز دارند ؛ زیرا HCG درمانی هم ترشح هورمون انسولین را کاهش داده و هم مقاومت سلول ها را در برابر آن افزایش می دهد.
یکی از نکات مهمی که باید به خاطر بسپارید ، این است که چند ساعت از مصرف انسولین ، کربوهیدرات مصرف کنید. قانون عملی که باید به آن توجه داشته باشید ، این است که به ازای هر واحد انسولین تزریق شده ۱۰ گرم کربوهیدرات ساده مصرف کنید (بدون توجه به دوز تزریق ، ۱۰۰ گرم کربوهیدرات مصرف کنید). زمان مصرف را طوری تنظیم کنید که ۲۰ تا ۳۰ دقیقه پس از مصرف انسولین باشد. در چنین موقعیتی از یک نوشیدنی جایگزین مثل آتلارفی بول (Ultra Fuel) بهره بگیرید.
زیرا منبعی است که هم قابل اعتماد بوده و هم به سرعت کربوهیدرات مورد نیاز را تامین می کند.
اگر با کاهش شدید گلوکز مواجه شدید از همان نوشیدنی سرشار از کربوهیدرات استفاده کنید. بسیاری از ورزشکاران ، کرتین ، مونوهیدرات را همراه با نوشیدنی کربوهیدراتی خود میل می کنند ، زیرا انسولین موجود در آن می تواند کرتین را به سرعت و به شدت وارد عضلات کند. یک ساعت پس از تزریق انسولین ، یک عده غذا خورده یا از یک مخلوط پروتئین استفاده کنید.
در واقع نوشیدنی کربوهیدراتی و خوردن یک وعده غذا و مخلوط پروتئین ضروری می باشد. در غیر این صورت قند خون به طرز خطرناکی افت کرده و ورزشکار احتمالا در وضعیت هیپوگلیسمی قرار می گیرد. هیپوگلیسمی ، نگرانی عمده کسانی است که انسولین مصرف می کنند. این وضعیت خطرناک زمانی پیش می آید که گلوکز خون بیش از حد معمول کاهش یابد. مصرف کنندگان انسولین به نوعی با این واکنش مرگبار مواجه شده اند. بنابراین یکی از مسایل مهم این است که علایم هشدار دهنده هیپوگلیسمی را بشناسید.
در اینجا علایمی را به شما معرفی می کنیم که می تواند دلیل وجود هیپوگلیسمی خفیف تا متوسط باشد. این علایم عبارتند از :
گرسنگی ، خواب آلودگی ، تاری دید ، بد خلقی ، سرگیجه ، تعرق ، تپش قلب ، لرزش ، بی قراری ، احساس خارش یا سوزش در دست ، پا ، لب یا زبان ، حواس پرتی ، عدم توانایی جهت تمرکز حواس ، سردرد ، اختلالات خواب ، اضطراب ، لکنت زبان ، زود رنجی ، رفتار غیر عادی ، حرکت ناپایدار و تغییرات شخصیتی. در صورتی که با این علایم هشدار دهنده مواجه شدید ، بلافاصله غذا یا نوشیدنی حاوی قندهای ساده ، مثل شکلات یا نوشیدنی کربوهیدراتی بخورید.
به این ترتیب مقدار گلوکز خون افزایش یافته و به حدی می رسد که بتوانید هر نوع هیپوگلیسمی خفیف تا متوسط را از خود دور کنید. احتمال ابتلا به هیپوگلیسمی حاد نیز همیشه وجود دارد. این نوع هیپوگلیسمی به مراقبت پزشکی سریع و اورژانس نیاز دارد.
علایم هیپوگلیسمی حاد عبارتند از :
از دست دادن ارتباط عادی با محیط ، حمله نگاهانی بیماری ، بیهوشی و مرگ. عده ای پس از تزریق دارو دچار حالت خواب آلودگی می شوند. به محض رویت این علامت که دال بر هیپوگلیسمی است ، حتما کربوهیدرات بیشتری مصرف کنید. در چنین مرحله ای سعی کنید تا حد امکان نخوابید ؛ زیرا این احتمال وجود دارد که طی خواب ، انسولین از بیشترین تاثیر ممکن برخوردار شود و در نتیجه گلوکز خون به نحو قابل توجهی کاهش یابد. اگر هنگامی که می خوابید از چنین شرایطی آگاهی نداشته باشید ، ریسک ابتلا به هیپوگلیسمی حاد بالا می رود.
قبلا هم به خطرات و عوارض ناشی از این حالت اشاره کرده ایم. تحت چنین شرایطی مصرف کربوهیدرات بیشتر هم موثر واقع نمی شود. کسانی که مصرف انسولین را آزمایش می کنند ، بهتر است طی مدتی که دارو اثر می کند ، بیدار بمانند و به خواب فرو نروند. مراقب باشید عصرها از انسولین استفاده نکنید ، زیرا ممکن است انسولینی که اوایل عصر مصرف می کنید ، در شب فعال شده و مشکلاتی فراهم کند.
بسیاری از ورزشکاران ترجیح می دهند انسولین را با خود به باشگاه ببرند و بلافاصله پس از برنامه تمرین ، عمل تزریق انسولین را در رختکن یا داخل اتومبیل انجام دهند. اگر چه انسولین باید در یخچال نگهداری شود ، بسیار خوب است آن را داخل کیف یا اتومبیل قرار دهید ، به شرط اینکه زمان نگهداری خیلی طولانی نباشد و از گرما و نور مستقیم آفتاب نیز دور بماند. عده ای نیز به جای اینکه تا آخر برنامه تمرین منتظر بمانند. ترجیح می دهند عمل تزریق طی تمرین صورت گیرد.
بنابراین ۳۰ دقیقه قبل از پایان جلسه تمرین انسولین تزریق می کنند. تحت چنین شرایطی بلافاصله پس از تمرین ، نوشیدنی کربوهیدراتی میل کنید. این زمان بندی موجب می شود انسولین بتواند گلیکوژن بیشتری وارد عضلات کند و از سوی دیگر خطر ابتلا به هیپوگلیسمی را افزایش می دهد ؛ زیرا ممکن است عملکرد کربوهیدرات را به تاخیر بیاندازد.
عده ای نیز قبل از اینکه با وزنه تمرین کنند ، چند واحد انسولین تزریق می کنند تا پمپ عضلاتشان تقویت شود. این اقدام بسیار خطرناک بوده و بهتر است فقط توسط کسانی صورت گیرد که در زمینه تزریق انسولین تجربه کافی دارند. عده ای از ورزشکاران پرورش اندام صبح ها به محض بیدار شدن از خواب انسولین تزریق می کنند. آنها پس از تزریق انسولین ، نوشیدنی کربوهیدراتی مصرف می کنند و یک ساعت پس از تزریق هم صبحانه مفصلی می خورند.
بعضی از ورزشکاران معتقدند که این روش در افزایش حجم عضلات موثر است ، اما عده ای نیز به این مسئله گرایش پیدا می کنند که چربی بیشتری را در بدن ذخیره کنند.
اگر هر روز بیش از یک تزریق انجام دهید ، بسیار خوب است که کربوهیدرات روزانه را محدود کنید ، به طوری که مقدار مصرف روزانه نباید از ۲۰ تا ۴۰ واحد تجاوز کند.
« الی لیلی » نام شرکت تولید کننده انسولین معمولی است که تحت نام هومولین R شناخته می شود.
قیمت یک شیشه ۱۰ میلی لیتری که در هر میلی لیتر آن ۱۰۰ واحد انسولین وجود دارد ، ۲۰ دلار است. بسیار مراقب باشید ، زیرا اگر در مورد دوز مصرف دارو یا رژیم غذایی مرتکب اشتباه شوید با خطر مرگ مواجه می شوید.
تهیه شده در پایگاه تخصصی بدنسازی و پاورلیفتینگ (ادکوان – Edcoan.ir)
نوشته انسولین چیست و چه کاربردی در بدن دارد ؟ اولین بار در مجله ادکوان، پایگاه تخصصی بدنسازی و پاورلیفتینگ پدیدار شد.
